Historia drukarek 3D

Pierwsze próby tworzenia trójwymiarowego druku, nastąpiły w roku 1983, kiedy to Charles Hull rozpoczął próby utwardzania powłok przez światło UV. Mimo to, za datę wynalezienia drukarki 3D uznaje się rok 1984. Kiedy to ten sam Charles Hull stworzył, a dwa lata później opatentował swoją pierwszą w pełni działającą konstrukcję. Naturalnie Hull od razu stał się czołową postacią w środowisku technologii przestrzennej.

Kto wynalazł drukarkę 3D?

Charles Hull urodził się w 12 maja 1939 roku i to on jako pierwszy opracował proces obrazowania zwany stereolitografią. Po opatentowaniu wynalazku jeszcze w tym samym roku założył firmę, która produkowała drukarki pracujące we wniosku patentowym zawarł informację o działaniu na wszystkich materiałach, które zdolne są do krzepnięcia oraz o tych, które mogą zmieniać swój kształt fizyczny. Niedługo później, powstawały kolejne modele drukarek. Bardzo dużą rolę w ich tworzeniu i popularyzacji miał Adrian Bowyer – inicjator i kierownik projektu drukarek w firmie RepRap. Były to urządzenia w technologii samoreplikującej. Rozpoczęło to nową erę dla drukarek 3D, sprawiając, że stały się dostępne praktycznie dla każdego. Wraz z biegiem lat i rozwojem również innych dziedzin nauki, drukarki przechodziły wiele ewolucji, były unowocześniane i znajdowały zastosowanie w coraz większej liczbie branż i całych sektorów gospodarki.